1.
a_Nie paomni dziś filozof pan
C_HistCoryk i teolog
d_Kto piderwszy krzyknął - Wolność dam!
E_Czy tEyran, czy też prorok?
a_I cao na myśli człek ów miał
C_Też nCikt z nas nie pamięta
F_Czy łFańcuch, co dwie ręce skuł
E_Czy rEozerwane pęta?
Ref:
a_Lecz: Waolność! Wolny!
C_Jak piCęknie się odmienia
G_WGolność! Wolny!
E_Przez wiEeki bez wytchnienia
a_Waolność! Wolny!
C_I nCikt jej nie rozbudził
F_Bo wFolność, ludzie
E_To tEylko lep na ludzi
2.
a_Bo taen, co wisiał w cieniu drzew
C_Przed śmiCercią się pocieszał
d_Że tdo za wolność, chociaż też
E_Tak mEyślał ten, co wieszał
a_A taen, co wydał rozkaz: śmierć
C_SzampCanem się uraczył
F_Bo wFyrok brzmiał: za wolność!
E_Więc pan sEędzia mu wybaczył
Ref:
a_Lecz: Waolność! Wolny!
C_Jak piCęknie się odmienia
G_WGolność! Wolny!
E_Przez wiEeki bez wytchnienia
a_Waolność! Wolny!
C_I nCikt jej nie rozbudził
F_Bo wFolność, ludzie
E_To tEylko lep na ludzi
3.
a_I trwaa to już tysiące lat
C_I nCic się tu nie zmienia
d_Krzycdzymy przede wszystkim tak
E_By spEały nam sumienia
a_Choć kaażdy wiek przykłady dał
C_Te przCypłacone głową
F_By wiFerzyć, że ta wolność
E_To nie tEylko piękne słowo
Ref:
a_Lecz: Waolność! Wolny!
C_Jak piCęknie się odmienia
G_WGolność! Wolny!
E_Przez wiEeki bez wytchnienia
a_Waolność! Wolny!
C_I nCikt jej nie rozbudził
F_Bo wFolność, ludzie
E_To tEylko lep na ludzi
4.
a_Więc laeją się przez cały czas
C_KrwCi purpurowe strugi
d_Bo zdawsze jednym bywa śmierć
E_By wEolność była drugim
a_I zaawsze jakiś człowiek jest
C_Co w czCasach niespokojnych
F_ZarzFuca sobie pętlę, bo
E_NaprEawdę chce być wolnym
Ref:
a_Lecz: Waolność! Wolny!
C_Jak piCęknie się odmienia
G_WGolność! Wolny!
E_Przez wiEeki bez wytchnienia
a_Waolność! Wolny!
C_I nCikt jej nie rozbudził
F_Bo wFolność, ludzie
E_To tEylko lep na ludzi